Μικροί ποιητές

Με αφορμή την Παγκόσμια ημέρα διατροφής, που ήταν την Παρασκευή 16 Οκτωβρίου, ασχοληθήκαμε σήμερα, με την ενότητα του βιβλίου της γλώσσας μας "η διατροφή". Έτσι οι μαθητές της ΣΤ΄τάξης γίναμε για λίγο ποιητές!

Γράψαμε ένα ποίημα σαν κι αυτό του Ευγένιου Τριβιζά και καταδικάσαμε τη λαιμαργία και τη βουλιμία!

Ο ΠΟΛΥ ΛΑΙΜΑΡΓΟΣ ΛΥΚΟΣ ΠΟΥ ΕΦΑΓΕ ΤΟ ΔΑΣΟΣ

Κατάπιε όλο το δάσος,

όλες τις κότες, όλες τις αλεπούδες,

όλες τις αρκούδες,

όλες τις κατσίκες,

όλα τα ελάφια,

όλα τα αρνιά.

Και σαν δε του 'φταναν όλ' αυτά,

έφαγε και τα βουνά!

Δεν άφησε χορτάρι,

δεν άφησε λαγό,

και τώρα έμεινε μόνος του στο άγριο βουνό!

Τα ' φαγε όλα και ξάπλωσε για να χωνέψει,

και ' κει που ήταν ξαπλωτός,

ήρθε ο κυνηγός να τον βαρέσει.¨

"Αχ θεέ μου, αχ θεέ μου, θα με κόψουνε σε φέτες,

τη γούνα μου να πάρουνε,

να την κάνουνε κουβέρτες.

Για να σωθώ

πρέπει να βγάλω το βουνό

και να τρέξω να κρυφτώ."

είπε ο λύκος και καθώς έβγαλε και τ' άλλα

κρύφτηκε σε μια κουφάλα.

Και από τότε του κόπηκε η βουλιμία

και τρώει τις κότες μία μία !

ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΗΣ ΣΤ΄ΤΑΞΗΣ